Własne istnienie oblekam zapamiętale.
To ja nazywam rzekę czasu wspomnieniem,
To ja odgrywam płytę w zapomnienie,
To ja przyszłość witam uśmiechem.
To ja jestem prorokiem zakończeń,
To ja wędruję z plecakiem garbatych,
To ja przystaję, gdy budzisz sen,
To ja przytulam Twoją duszę.
+++
Krzysztof Ścierański Trio – No radio